كولونوسكوپي صرفا يك آزمايش تشخيصي براي مشخص كردن علت وجود خون در مدفوع نيست. در اين روش مي‌توان با جدا كردن پوليپ هاي خونريزي، با سوزاندن زخم‌هاي پس از پوليپكتومي يا آنژيوديسپلازي، با سوزان عروق خوني دچار خونريزي داخل ديورتيكول خونريزي را متوقف كرد.سوزاندن در طي فرآيند كولونوسكوپي معمولا با وارد كردن يك پروب طولاني مخصوص سوزاندن از طريق كولونوسكوپ صورت مي‌گيرد. كولونوسكوپي همراه با سوزاندن براي متوقف كردن خونريزي در بسياري از بيماران مبتلا به خونريزي ناشي از ديورتيكول يا آنژيوپلاستي مورد استفاده قرار مي‌گيرد و نياز به تزريق خون را كاهش مي‌دهد، مدت زمان اقامت در بيمارستان را كاهش مي‌دهد و نياز به جراحي را از بين مي‌برد.

وقتي با روش كولونوسكوپي نتوان محل خونريزي را تشخيص داد يا كولونوسكوپي قادر به متوقف ساختن خونريزي مكرر يا مستمر نباشد، آنژيوگرافي احشايي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. وقتي محل خونريزي با آنژيوگرافي تشخيص داده شد، داروهايي از طريق كاتتر آنژيوگرافي تزريق مي‌شود تا عروق خوني دچارخونريزي تنگ شود و از خونريزي و ديدن خون در مدفوع جلوگيري شود. همچنين مي‌توان از طريق كاتتر سيم‌هاي ريزي وارد بدن كرد تا عروق خوني دچار خونريزي را  ببندند تا از خونريزي جلوگيري شود.

در صورتي كه كولونوسكوپي و آنژيوگرافي احشايي قادر به متوقف كردن مدفوع خوني يا جلوگيري از خونريزي مجدد نباشند، جراحي بايد صورت بگيرد. در وضعيت ايده ال، محل خونريزي با كولونوسكوپي، اسكن هسته‌اي يا آنژيوگرافي احشايي تشخيص داده شده است و جراح براي بررسي و برش از محل خونريزي اطلاع دارد. براي مثال، جراح معمولا مي‌تواند با دقت سرطان روده، پوليپ خونريزي يا ديورتيكولي را برش دهد. گاهي اوقات، محل دقيق خونريزي را نمي‌توان شناسايي كرد و جراح با اين پيش فرض كه بيماري ديورتيكولي يا آنژيوديسپلازي علت خونريزي است،بايد بخش زيادي از روده را برش دهد.

انواع زخم فيشر :

فيشر به دو صورت حاد و مزمن وجود دارد ، فيشر حاد ، زماني است كه از زمان بوجود آمدن ،تا بهبودي ، 8 هفته طول بكشد.در صورتيكه بهبودي زخم از 8 هفته طولاني تر شود ،آنگاه زخم وارد مرحله مزمن خواهد شد ، از علل مزمن شدن فيشر ميتوان به عدم مصرف فيبر و ملين  كافي ، بوجود آمدن التهاب و اسپاسم (انقباض شديد ) و در دريچه داخلي مقعد و بدنبال آن كاهش شديد خونرساني به محل فيشر(زخم) ، كه اين خود باعث بدتر شدن وعميقتر شدن  زخم فيشر خواهد شد .

در فيشر مزمن ، دو لبه زخم بهم ميرسند ولي بعلت عدم خونرساني مناسب  ، ايندو لبه بهم جوش نخواهند خورد وگاهي يك زائده گوشتي بنام زائده نگهبان در ابتداي آن بصورت واكنشي بوجود خواهد آمد .

درمان هاي فيشر عبارتند از :

1- درمان داروئي

2- درمان با بوتاكس

3- درمان با جراحي

-درمان با كرمها وانواع روش

همانطور كه بيماران مبتلا به همورئيد درجه هاي مختلفي از همورئيد را دارا هستند و هر بيمار يك ميزان مشخصي از پيشرفت بيماري از درجه يك تا چهار را مي تواند بگيرد، در خيلي از موردها در يك بيمار هر چهار قسمت درجه هاي مختلف بيماري هموروئيد را مي توان در اطراف ركتوم را ديد كه روند تشخيص درمان تركيبي بيماري را ضروري مي سازد. پس از انجام آنوسكپي در يك فرد بيمار مي توان براي بخش هايي كه بيماري در آنجا كمتر پيشرفت داشته از درمانcoagulation) ،IR) انعقادي و يا در ناحيه هاي درجه II از رابر باند بهره برد و از محل هاي با پرولاپس وافتادگي مخاطي و پيشرفت زياد پاكه هاي همورئيدي از درمان همزمان با جراحي الكتروكوتري و جراحي ليزري بهره گرفت و يا در باره يك فرد بيمار با همورئيد پيشرفته بعد از استپلر از درمان تركيبي تكميلي با ليزرIRC كمك گرفت.